Dziękujemy w imieniu podopiecznych fundacji!!

Z przyjemnością przedstawiamy publikację „Rozmowa przez dotyk. GaSa – masaż relaksacyjny psów”, nad którą Fundacja HovaWarty objęła patronat. Autorka, Marta Mucha-Balcerek dzieli się wiedzą, jak za pomocą dłoni rozmawiać z tymi, z którymi trudno porozumieć się słowami oraz uczy, jak przy okazji dbać o siebie i swój stan ducha. Warto przeczytać!
Egzemplarz ofiarowany nam przez Autorkę zostanie zlicytowany na najbliższym bazarku dla naszych podopiecznych. Dziękujemy i Polecamy!!!

O autorce i o treści książki w pigułce https://www.dropbox.com/s/7q5xzef0mvuzi0d/materialy_ksiazka_gasa_mucha-balcerek.doc?dl=0

Fundacja „HovaWarty’ jest jednym z patronów tej jakże użytecznej książki, a oto słów kilka o książce, o metodzie i o autorce książki.

Opis książki/fragment wstępu:

„To nie jest podręcznik weterynaryjny ani zoofizjoterapeutyczny – to moja wizja masażu relaksacyjnego psów. (…) „Rozmowa poprzez dotyk. GaSa – masaż relaksacyjny psów” to sposób na powtórzenie wiadomości dla tych, którzy już poznali mnie osobiście oraz stworzenie możliwości dowiedzenia się więcej o mojej wizji masażu dla tych, którzy nie mieli jeszcze takiej możliwości.”

O metodzie/na okładce:

Masaż GaSa to rozmowa za pomocą dłoni z tymi, z którymi trudno porozumieć się słowami. To odkrywanie, jaki rodzaj kontaktu odpowiada naszemu podopiecznemu. To nieustanna komunikacja, czas na praktykowanie uważności i otwartości na czworonoga. GaSa to również sposób na zadbanie o siebie i swój stan ducha, na bycie TU i TERAZ. Podczas naszego spotkania w dotyku uczymy się, aby niczego nie oczekiwać i do niczego się nie przywiązywać, gdyż za każdym razem jest inaczej.

O autorce:

Marta Mucha-Balcerek – autorka GaSa, dla której masaż i przebywanie z naszymi mniejszymi braćmi to orzeźwiający oddech w pędzącej rzeczywistości. Z wykształcenia zootechnik, absolwentka kursów: fizjoterapii psów w 1. Deutsche Ausbildungsstätte für Hundephysiotherapie oraz Instruktora Masażu Shantala.

Kontakt do autorki gasa.martamucha@gmail.com

Pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Tak jak my ma swój świat, uczucia i potrzeby, które nie ograniczają się tylko do pełnej miski i dachu nad głową. Pies w swojej naturze ma potrzebę kochania i bycia kochanym. Niestety, bardzo wielu ludzi o tym zapomina, gdy pies się zestarzeje i nie spełnia już oczekiwań swych właścicieli, którzy potrafią pozbyć się go jak niepotrzebnego śmiecia. Najprawdopodobniej taki los spotkał naszą Ulę – pewnie została wyrzucona i tak trafiła do schroniska. Była zrezygnowana, smutna, straciła wolę życia. Przestała walczyć, była obojętna na wszystko wokół. Ale uśmiechnął się do niej los i spotkała na swojej drodze Teresę, wspaniałego człowieka i przyjaciela.
Tereska ofiarowała Uli coś więcej niż pełną miskę, ciepły kąt i opiekę weterynaryjną. Ofiarowała jej nowe życie. Ula pokochała od nowa, odzyskała radość życia.Odmłodniała, szybko doszła do siebie. Znów mogła cieszyć się życiem i miała to, czego najbardziej pragnęła: kochała i była kochana. Przez ostatni rok swojego życia była w raju, który sprawiła jej Tereska. Za miłość odpłaciła miłością. Niestety, wiek i wcześniejsze przejścia zrobiły swoje. Ula odeszła. Teraz już bez bólu i wysiłku biega za Tęczowym Mostem. Żegnamy naszą byłą podopieczną, dziękując Teresie za Jej ogromne serce. Żegnaj Ulu! Tereska, nasze myśli i uczucia są teraz z Tobą.

Kochani! Jako fundacja działamy od niedawna, ale mamy już spore sukcesy na koncie. Udało się nam znaleźć wspaniałe domy dla wielu poszkodowanych psiaków. Nie prowadzimy działalności gospodarczej, więc nie mamy zapewnionych stałych dochodów, utrzymujemy naszych podopiecznych z datków i ze sprzedaży cegiełek. Bardzo wiele Wam zawdzięczamy. Chcemy, aby kolejną taką cegiełką był fundacyjny kalendarz. Będą tam nasi podopieczni, którzy już nie muszą iść z podkulonym ogonem przez życie, ale chcemy też, aby w tym kalendarzu znalazły się nasze ukochane hovki, wypieszczone pupile. Chcemy w ten sposób pokazać,że nie tylko wychuchany i wypieszczony pies od małego, potrafi być najwierniejszym przyjacielem człowieka, ale również te psy, które mają ciężkie przeżycia za sobą. Dlatego wątek przewodni tego kalendarza to „Mój hovawart – moje szczęście”. Przysyłajcie na adres poczty hovkowej hovki@hovawarty.info po trzy zdjęcia swoich pupili. Pora roku jest obojętna. Pamiętajcie, że nasi obecni i przyszli podopieczni liczą na Was. Im więcej uda się nam zgromadzić środków, tym większej liczbie psów uda się pomóc, a Wy będziecie mieć wyjątkową pamiątkę. Dziękujemy.

Tu link do już nadesłanych zdjęć https://www.dropbox.com/sh/8vns8qqirwwpm9m/AACtPvWkCuUr19b0M3ndks4Xa?dl=0